Pogoda ducha i kondycja do pozazdroszczenia

(fot. Tomasz Jóźwiak) Tak zacnym jubileuszem może poszczycić się niewiele par małżeńskich w Polsce. Jedna z nich mieszka w Krzeczynie Wielkim. Państwo Helena i Tadeusz Grochala poznali się na początku 1947 roku i kilka miesięcy później wzięli ślub. Gdy stawali na ślubnym kobiercu, pan młody miał 18 lat, a panna młoda - 17. Mimo upływu lat oboje cieszą się zdrowiem i zaskakującą formą. - Może dlatego, że oboje jesteśmy przedwojennymi rocznikami - uśmiechają się dostojni jubilaci.

W domu w podlubińskim Krzeczynie Wielkim z koszem kwiatów odwiedził ich dzisiaj prezydent Lubina, Robert Raczyński, który sam przyznał, że do tej pory nie spotkał jeszcze pary z 70-letnim stażem małżeńskim.

- Do tej pory pamiętam, że była para z 65-letnim stażem, ale rzeczywiście - po raz pierwszy mam przyjemność złożyć życzenia parze, która jest ze sobą 70 lat. To piękny jubileusz i z tego, co widać na

świecie, rzadko kto do takiego jubileuszu dochodzi. Żeby taką rocznicę świętować, to trzeba się wcześnie zakochać i nie ma, na co czekać, tylko od razu się żenić. Ja, żeby doczekać takiego jubileuszu, musiałbym żyć co najmniej 102 lata. Dla młodych to jest ważna nauka, że jeśli chcą spędzić piękne, szalone lata wspólnie, to nie ma na co czekać. Pogoda ducha i kondycja, którą państwo prezentują jest naprawdę do pozazdroszczenia - mówi prezydent Lubina, Robert Raczyński.

I rzeczywiście państwo Grochala w bardzo młodym wieku stanęli na ślubnym kobiercu. On miał 18 lat, ona była o rok młodsza. Pobrali się w kościele w Karpnikach. Po wojnie przybyli na Ziemie Odzyskane. On z robót przymusowych z Niemiec, ona z Wilna jako repatriantka. Poznali się w Jeleniej Górze, gdzie dotarł transport, którym wspólnie jechali. Po ślubie pracowali w fabryce lnu "Orzeł" w Mysłakowicach. Potem przeprowadzili się do Kowar, gdzie pan Tadeusz jako młody robotnik pracował w kopalni uranu. Na początku lat 70. osiedlili się w Lubinie. Tadeusz Grochala zatrudnił się w przedsiębiorstwie robót górniczych Polskiej Miedzi, a małżonka Helena zajmowała się domem i dziećmi.

- Musi być tolerancja, zgoda i rodzina. To są bardzo ważne wartości. Trzeba się nawzajem wspomagać, bo inaczej nie da się wspólnie długo przetrwać. Po wojnie były ciężkie warunki pracy i płacy. Jak przyszła wypłata to były śledzie, mąka, kasza i parę złotych. Tak wtedy było, tak płacili. Nikt się nie pytał, ile chcemy zarabiać, tylko tyle dawali i człowiek się cieszył i doceniał to, co miał - wspomina pan Tadeusz.

Państwo Grochala wychowali troje dzieci, doczekali się pięcioro wnucząt, trzech prawnuków i jednej prawnuczki.

Komentarze (1)

1. Dodane przez I, w dniu - 26-10-2017 06:24 Nazwiska w języku polskim odmienia y.

Napisz komentarz zasady
Redakcja portalu zastrzega sobie możliwość ingerencji lub niedopuszczenie do publikacji wypowiedzi, które nie odnoszą się do tematu artykułu, naruszają normy prawne, obyczajowe lub są niezgodne z zasadami współżycia społecznego. Wypowiedzi zawierające wulgaryzmy nie będą publikowane. Komentarze promujące własne np. strony, produkty itp. będą usuwane. Zabezpieczono reCAPTCHA i ma zastosowanie Polityka prywatności oraz Warunki korzystania z usług Google.
Imię:
Komentarz:

Dodaj zdjęcia do artykułu	zasady
Zdjęcia dodawane przez użytkownika muszą dotyczyć tematu artykułu, należy wpisać także do nich komentarz aby uzasadnić ich publikację. Redakcja portalu zastrzega sobie możliwość ingerencji lub niedopuszczenie do publikacji zdjęć, które nie odnoszą się do tematu artykułu, naruszają normy prawne, obyczajowe lub są niezgodne z zasadami współżycia społecznego. Zdjęcia z komentarzem zawierającym wulgaryzmy nie będą publikowane. Zdjęcia i ich komentarze promujące własne np. strony, produkty itp. będą usuwane.